وصیت نامه شهید علی اکبر حمزه ای

بسم رب المستضعفین

بار پروردگارا مبادا من در رختخواب ذلت بمیرم که حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد.خدایا بارالها پروردگارا معبودا معشوقا مولایم من ضعیف و ناتوان که تحمل از دست دادن یکی از اعضای بدنم را ندارم چگونه تحمل عذاب تو را خواهم داشت ؟ خدایا ما را ببخش خدایا ما پیمان بسته بودیم که تا پایان راه برویم و بر پیمان خویش همچنان استوار ماندیم . خدایا به حسین بگو خونش همواره در رگ ها می جوشد، بگو از آن خون ها سرو ها روئیده و ظالمان سروها را بریده اند . اما باز هم روئید. خدایا می دانی چه رنج می کشم .پندار چون شمع ذوب می شوم از مردن نمی هراسم اما می ترسم بعد از ما ایمان را سر ببرند، پس چه باید کرد؟ از یک سو باید شهید شوم تا آینده بماند و از یک سو باید بمانم تا شهید آینده شوم.هم باید امروز شهید شوم تا فردا بماند و هم باید بمانم تا فردا از بین نرود ،عجب دردی است! چه می شد امروز شهید می شدم و فردا زنده می شدم تا دوباره شهید شوم؟ خدایا بارالها معبودا معشوقا مولایم من ضعیف و ناتوان دوست دارم چشمانم را در وسط شهر دشمن و در اوج درد از حلقه در آورند و دستهایم را در قصر شیرین قطع کنند و پاهایم را در اروند رود قطع کنند و قلبم را در حلب چاه آماج رگبار قرار دهند و سرم را در کردستان از تن جدا کنند تا در کمال فشار و آزار دشمنان مکتبم ببینند که گرچه چشمها دستها پاها و قلب و سینه و سرم را از من گرفته اند اما یک چیز را نتوانسته اند بگیرند و آن ایمان و هدفم است که عشق به الله و معشوقم و به مطلق جهان هستی و عشق به شهادت و عشق به امام و اسلام است .باری مادرها مبادا از رفتن فرزندان خود به جبهه جلوگیری کنید که فردای روز قیامت نمی توانید جواب وهب را بدهید. در موقعی که جوان وهب شهید شد و سرش را برایش آوردند گفت من سری را که در راه خدا داده ام پس نمی گیرم . شما هم چون وهب باشید .

پدر ها شما شما فردای قیامت باید در برابر ابراهیم روسفید باشید زیرا ابراهیم یگانه فرزندش را با دست خویش به قربانگاه برد.

برادران بسیجی مبادا با بی تفاوتی بمیریدکه علی اکبر حسین با هدف در راه حسین شهید شد . خدمت پدر و مادرم سلام برسانید و بگویید ناراحت نباشند . چون خدا به شما عنایت داشته و فرزند شما را گرفته است پس نباید ناراحت باشید . وخواهرم حجابت را حفظ کن و در برابر دشمنان استوار باش که حجاب تو سنگر غرقه در خون من است . برادرم تو راه مرا که راه حسین است ادامه بده . مگذار که آتش اسلحه ام خاموش شود. مگذار لوله ی اسلحه ام سرد شود. مگذار سنگرم خالی بماند .

در آخر سلام مرا به امام عزیزم برسانید و بگوئید میثاق می بندم که در تمام عاشوراهاو تمام کربلاها یاور حسین باشم و لشگر او را خالی نکنم تا پرچم پر افتخار مهدی فاطمه (عج)در سراسر جهان به احتزاز در آید . اگر روزی پروردگارم شهادت را نصیبم کرد نمی خواهم آنها که با اسلام و خمینی مخالفند بر من بگریند و بر جنازه ی من حاضر نشوند باشد تا دعا شهدایی چون بهشتی آنها را به رحمت خدا نزدیک کند . هر که وصیت مرا می شنود خواهش می کنم اگر درباره ی او قصوری کردم مرا ببخشد.

از من به مادرم رسانید سلام

گویید جوان تو چنین داده پیام

یا ما سر خصم را بکوبیم به سنگ

یا او سر ما به دار سازد آونگ

القصه در این زمانه ی پر نیرنگ

یک مرده به نام به زصد زنده به ننگ

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار و اگر قابل هستیم از عمر ما بکاه و بر عمر او بیفزای

والسلام

15/1/62